Het jaar 2020 loopt ten einde. Vaak blikken we dan terug en vooruit. Terugblikken lukt wel, maar vooruitblikken is wat lastiger. Sinds maart van dit jaar sloeg een gezamenlijke vijand een gat in het ijshockey. Het COVID-19 virus riep de wereld tot een halt. Ook het ijshockey werd hard geraakt. Conclusie: het seizoen 2020/2021, als je daar al van kunt spreken, gaat definitief in de kast. Behalve dat van Tilburg Trappers.
Lees ook: Herstart ijshockey kost een vermogen
Tekst gaat onder de foto verder
IJSHOCKEY: BEZIG ZIJN ZONDER DOEL
Competities werden in maart stilgelegd, kampioenen werden niet gekroond. Jeugd mocht nog wel trainen, senioren in een aangepaste vorm. Eén schamel competitieweekend Eerste Divisie, twee duels in de jeugdcompetitie. Geen BeNe League. Trappers dat alleen in Duitsland mag spelen. Dat is de oogst voor de sport in Nederland die normaal gesproken in september losbarst.
Besturen, coaches, spelers, vrijwilligers en fans moeten met een constant veranderende realiteit omgaan. Leven van persconferentie naar persconferentie, met nieuwe regels en maatregelen. Spelers dolen op het ijs rond. In kleine groepjes, te klein om spelvormen en tactieken te trainen. Tactieken en spelvormen die niet ingezet kunnen worden. Want er is geen perspectief op een wedstrijd.
Tekst gaat onder de foto verder
WAARHEEN?
Besturen moeten plannen maken, sponsoren willen graag iets terugzien van hun (duur) geïnvesteerde centjes. Concreet kon het lange tijd niet worden. Vrijwilligers willen hun avonden en weekenden weer invullen om hun club te helpen. En fans kijken moedeloos naar de speelkalender. Hun team staat stil, hun aanmoedigingen zijn niet nodig en de vrienden op de tribunes hebben ze ook al een tijd niet meer gezien.
Voor de jeugd geen competities, geen Super Sunday. Geen landelijke strijd om het kampioenschap. Voor de diverse Oranje teams geen WK. De positieve uitzondering wordt gevormd door Tilburg Trappers. Zij spelen in ieder geval competitie, zij het verre van ideaal. In Nederland volwaardig trainen kan pas vanaf komende week. Competitie spelen wellicht ook, gezien het echte thuisduel van 18 december aanstaande. Daarmee ga ik er vanuit dat de Tilburgers aan de voorwaarden van de strikte protocollen kunnen voldoen. Een ander positief ‘plusje’ is dat jeugdteams veel ijstijd extra hebben kunnen maken. Maar wat zij op de trainingen hebben geleerd, konden zij niet in wedstrijden laten zien.
Tekst gaat onder de foto verder
EEN VERLOREN SEIZOEN
Alhoewel er officieel nog geen definitief besluit is gevormd, is mijn conclusie dat we een streep door dit seizoen gaan zetten in Nederland. Voor zover mensen dat nog niet gedaan hadden. Er zijn zoveel voorwaarden waaraan een competitie moet voldoen. Maximaal 5000 spelers mogen er in actie komen in alle leagues bij elkaar opgeteld.
Topsport competities moeten spelers herbergen die voor hun nationaal team uitkomen, om de aansluiting niet te verliezen. Zoals gezegd hoeft Oranje zich daar geen zorgen over te maken door de geschrapte WK’s. Maar misschien wel het meest zwaarwegende argument zijn de financiële aspecten. Elke week twee keer testen kost een team in het resterende seizoen (ongeveer) €60.000. Als je uitgaat van 20 wedstrijden. Om nog maar te zwijgen van materialen aan laten rukken, contributies van de bond en logistiek. Geen van de ploegen in Nederland kan dit reëel gezien ophoesten. Het seizoen is definitief verloren.
Kosten sneltest (geschat): €50,00 (€100,00 per week)
Aantal selectiespelers en staf per team (ruim): 30
Duels resterend (fictief): 20 wedstrijden
TOTALE KOSTEN RESTEREND SEIZOEN: €60.000,-
Tekst gaat onder de foto verder
DE REK IS ERUIT
Gelukkig hebben we nog een aantal lichtpuntjes. Het grootste op dit moment in Nederland is Tilburg Trappers, dat nog ‘gewoon’ competitie speelt. Maar ook voor hen zijn de uitdagingen groot en ook zij worden financieel geraakt. De teams uit de BeNe League hebben het ronduit lastig, maar ook de Eerste Divisie en clubs uit de lagere divisies. Jeugdverenigingen kampen met eenzelfde beeld. Weinig tot geen (extra) inkomsten, maar de kosten lopen door.
De Brabanders kunnen het nog aan, maar hebben ook financiële offers moeten brengen. Offers die andere teams niet kunnen brengen. Zo luidde Heerenveen de noodklok en ging met de pet rond bij de eigen achterban, Den Haag was onderwerp van gesprek in de gemeenteraad voor financiële steun, Nijmegen kampt met een schuld van zes cijfers als erfenis van het vorige bestuur en Geleen kan spelen zonder perspectief ook niet verantwoord doen. En als je wel competitie wil spelen? Dan weet je dat er een enorme kostenpost vanuit het testen om je nek hangt. De rek is eruit. Niet voor het eerst kampen clubs met een te mager financieel plaatje.
Tekst gaat onder de foto verder
FACE-OFF
Ook ons collectief van Face-Off is hard geraakt. Wat voor iedereen binnen de sport geldt, geldt voor ons ook. Vooral op het gebied van vooruit kijken. Normaal is er volop ijshockey, leefden we als een bezetene toe naar de weekends. Veel kilomters rijden, om jullie favorieten in beeld te brengen. Praten met coaches, lachen met spelers, luisteren naar supporters, stukken schrijven. Het is er niet meer sinds we in maart, na het duel van Nijmegen vs Luik, ons laatste echte interview deden.
Ons team is vleugellam, om maar te zwijgen van de pijn in ons ijshockeyhart. Ook wij willen dolgraag de sport weer terug op het ijs, ook wij zijn vrijwilligers, gepassioneerde fans, sommigen van ons zijn speler die hun sport moeten missen. Het verdriet en het gevoel van iedereen binnen het ijshockey, voelen wij net zo hard. Geen ‘doel’ hebben in het weekend op Face-Off gebied, niet met het team sparren over wat we gaan doen. Niks. Noppes. Nada. Wij hopen dat Trappers straks weer op Stappegoor mag spelen. Dan hebben we in ieder geval iets om reëel naar uit te kijken qua ijshockey,
Tekst gaat onder de foto verder
HOU ELKAAR VAST
De afgelopen maanden heb ik achter de schermen veel gesprekken gevoerd met beleidsbepalers op diverse niveaus. Meedenken om onze sport verantwoord overeind te houden, perspectief te bieden. Perspectief dat nu naar het nulpunt is gedaald om dit seizoen nog enige vorm van competitie te gaan zien. Nu is de tijd dat clubs, spelers en supporters elkaar vasthouden en er alles aan doen om niet om te vallen. Heerenveen, Den Haag en Nijmegen gaven die signalen (recent) al af. Dat er een streep door het seizoen kan, is duidelijk.
Het belangrijkste is dat clubs overeind blijven, financieel gezond worden. Maar vooral blijven. Niet de waan van de dag laten regeren, maar een visie voor de lange termijn. Samenwerken om overeind te blijven met de gehele sport. Leren van elkaar. Niet verwijten maken of vingerwijzend wat een ander fout heeft gedaan, maar elkaar helpen om dat niet meer te doen. Elkaar betrekken bij de toekomst van de sport. Lokaal en grensoverschreidend.
Tekst gaat onder de foto verder
TOEKOMST
We moeten er nu alles aan doen om (zo goed als mogelijk) klaar te staan voor het seizoen 2021/2022. Mogelijk in een nieuwe realiteit, waarin niet de drang naar de titel voorop moet staan, maar financieel gezond worden en blijven. Wellicht een seizoen, of meerdere seizoenen, zonder imports werken. Met een salarisplafond, waarbij vastgesteld wordt dat clubs niet meer dan bedrag x aan vergoedingen mogen uitkeren. Waarbij volledige transparantie een eis kan zijn.
Wellicht is nu het moment om binnen het ijshockey écht te gaan nivelleren, waarbij nóg meer ingezet wordt op jeugdwerking en jeugdopleiding. Een collectieve rebuild zogezegd. Blijvend inzetten op de werving van nieuwe jeugdleden, de nieuwe helden voor later. Nadenken over kwaliteitsverbetering, cross-sport trainingen om jeugd weerbaarder te maken. Zomaar wat ideetjes.
Tekst gaat onder de foto verder
Ik geloof dat het einde van de coronatunnel in zicht is. Dat we volgend seizoen september weer van onze sport kunnen gaan genieten. Laten we als collectieve sport elkaar vasthouden en voor elkaar zorgen. Want welk shirt je ook aantrekt, op het ijs of de tribune; als er geen tegenstanders of fans van de tegenpartij zijn om het tegen op te nemen, is het niks waard.
Blijf gezond, zorg goed voor jezelf en voor elkaar. Ik zie jullie graag heel snel weer. Maar laten we afspreken dat we elkaar in september weer zien op de ijsbanen. SAMEN.
