Het wereldkampioenschap van de IIHF elite speelt zich dit jaar af in Zweden en Denemarken. Groep A zal spelen in de Avici Arena in Stockholm Zweden en in Denemarken zal groep B spelen.
LEES OOK: Tsjechië wereldkampioen, zilver Zwitserland, brons Zweden
Groep A belooft spannend te worden aan de top en een felle strijd daaronder.
Oostenrijk
Voor het zesde opeenvolgende jaar spelen de Oostenrijkers op het hoogste niveau, en ze komen vol vertrouwen naar Stockholm. Hun tiende plaats van vorig jaar was hun beste prestatie sinds 2003. Daarbij zullen ze zich vooral de miraculeuze comeback tegen Canada herinneren: met een achterstand van 6-1 aan het begin van de derde periode wisten ze vijf keer te scoren zonder tegendoelpunt en sleepten ze overtime uit het vuur — een IIHF-record. De uitstekende prestatie kwam mede doordat Oostenrijk een teamrecord vestigde qua aantal doelpunten in een modern WK: 21 goals in zeven wedstrijden, het meeste sinds 1949.
Topscorer was Dominic Zwerger en coach Roger Bader is blij dat de speler van Ambri Piotta opnieuw beschikbaar is. Veel spelers komen uit de Zwitserse competitie of spelen in eigen land, zoals de ervaren aanvoerder Thomas Raffl, die Red Bull Salzburg onlangs naar het nationale kampioenschap leidde en nu aan zijn zevende WK deelneemt. Ook Marco Kasper is van de partij — de 21-jarige speelde het afgelopen seizoen in de NHL bij Detroit. Verder zijn er Vinzenz Rohrer (2018 draft Montreal Canadiens), die ZSC Lions hielp aan de Zwitserse titel, en goalie Atte Tolvanen, teamgenoot van Raffl bij Salzburg bij.
Canada
Fans in Stockholm kunnen zich verheugen: Sidney Crosby (Pittsburgh), Nathan MacKinnon (Colorado) en Marc-André Fleury (Minnesota) zijn aanwezig op het WK. Ook Ryan O’Reilly (Nashville) is erbij, die goud won met Canada in 2015 en 2016. Dit wordt zijn zevende WK. Daarnaast zijn er drie jonge sterren: Adam Fantilli (Columbus), Macklin Celebrini (San Jose) en Kent Johnson (Columbus).
Het team staat onder leiding van Dean Evason, voormalig speler van het gouden WK-team in 1997 en momenteel coach van Columbus in de NHL. Hij heeft ook MacKenzie Weegar (Calgary) tot zijn beschikking, die een grote rol speelde in de gouden medaille van 2023. Mike Matheson (Montreal) won goud in 2016 met O’Reilly, en Bo Horvat (New York) speelt ook mee. Deze selectie is van boven tot onder favoriet voor een medaille. Gaan de Canadezen er vol voor in Zweden?
tekst loopt door onder de foto

Finland
De Finnen moeten zich herpakken. Na hun gouden periode van 2019–2022 (goud, zilver, goud), eindigden ze de laatste twee jaar als zevende en achtste — hun slechtste prestaties in 30 jaar. Toch hoeft niemand zich zorgen te maken; Finland heeft simpelweg te veel talent om niet weer ver te komen.
Niet langer met coach Jukka Jalonen, die zich heeft verbonden aan Italië tot en met de Olympische Spelen van 2026, maar met Antti Pennanen als nieuwe bondscoach. Het team heeft een internationale samenstelling, met spelers uit de NHL, Finland, Zweden en Zwitserland.
In het doel staat Justus Annunen (Nashville) en voorin spelen Teuvo Teravainen (Chicago) en Juuso Parssinen (New York) Verdediger Mikko Lehtonen is een sleutelspeler: hij won goud op het WK voor junioren in 2014, én drie gouden medailles op het WK en de Olympische Spelen van 2022. Finland heeft alles om terug te keren in de halve finale.
Frankrijk
Sinds 2008 speelt Frankrijk op het hoogste niveau en ze weten zich keer op keer te handhaven. Soms met heroïsche overwinningen, soms met consistente prestaties. Slechts één keer, in 1995, bereikten ze de kwartfinales. Toch komt Frankrijk naar Stockholm met een ervaren ploeg die verrassend uit de hoek kan komen.
Sacha Treille is er weer bij voor zijn 14e WK, net als Pierre-Edouard Bellemare, die zijn elfde toernooi speelt. Zijn eerste was al in 2004, toen sommige van de huidige deelnemers nog niet geboren waren. De gebroeders Bozon, Tim en Kevin, zijn er ook weer, evenals Alexandre Texier, die dit seizoen speelde voor de St. Louis Blues.
In het doel staan Quentin Papillon, Julian Junca en Antoine Keller. Papillon en Junca zitten aan hun derde WK, terwijl Keller zijn debuut maakt.
Letland
De bronzen medaille van 2023 zit nog vers in het geheugen van de fanatieke Letse fans. Kan dat kunststukje worden herhaald, of was het een eenmalig wonder? De Letten bouwen al jaren aan een solide kern van jonge spelers via U18 en U20, en het team in Stockholm biedt een mooie mix van ervaring en talent.
De ervaren leider is kapitein Kaspars Daugavins, die zes van de laatste negen jaar de “C” droeg voor Letland. Dit wordt zijn dertiende WK. Ook Ralfs Freibergs (bijna 34) keert terug voor zijn negende toernooi — beiden waren onderdeel van het team dat vorig jaar brons won.
Filips Buncis (27) maakt zijn debuut bij de senioren, hij speelde laatst op het WK U20 in 2017. Ook nieuw is Glebs Prohorenkovs (23), die speelde op het WK U18 in 2019. In het doel keert Kristers Gudlevskis terug — hij werd de voorbije twee jaar uitgeroepen tot beste keeper van de Duitse competitie (DEL).
Slowakije
De Slovaken moeten het dit jaar doen zonder een vertrouwd gezicht: coach Craig Ramsay. Sinds 2018 was hij bondscoach, maar hij ligt momenteel uit met een ernstige longontsteking. Vladimir Orszagh neemt de leiding over.
Algemeen manager Miro Šatan had dit jaar moeite met de samenstelling van het team. Sinds de promotie in 1996 speelt Slovakije onafgebroken op het hoogste niveau en haalde drie keer in de laatste vier jaar de kwartfinales. Dit jaar wordt echter een grotere uitdaging. Het team kan meestrijden om de prijzen als de top beschikbaar is, maar mist de breedte van landen als Zweden of Canada.
Slovenië
Als promovendus in 2025 zal Slovenië moeten knokken om erin te blijven. De laatste keer dat ze promoveerden én zich handhaafden was in 2005–2006. Vorig jaar eindigden ze op de tweede plek in Divisie I-A. Het land heeft weinig spelers om uit te kiezen, en met de 37-jarige Anže Kopitar (Los Angeles) afwezig, en slechts 97 geregistreerde volwassen mannelijke spelers, wordt dit een loodzware opgave.
Zweden
Na Canada heeft Tre Kronor het meest NHL-rijke team van het toernooi: zeventien spelers uit de Noord-Amerikaanse competitie. Omdat spelers na het NHL-seizoen graag thuiskomen naar Zweden, is de motivatie hoog. Lucas Raymond (Detroit) en Filip Forsberg (Nashville) leiden de aanval, bijgestaan door Leo Carlsson (Anaheim) en Mikael Backlund (Calgary).
De verdediging is even indrukwekkend, met Adam Larsson (Seattle), Simon Edvinsson (Detroit) en Jonas Brodin (Minnesota). In het doel staat Jacob Markström (New Jersey), die Zweden naar goud leidde in 2013. Hij doet nu voor de vijfde keer mee aan een WK. Ook Brodin, Raymond en Forsberg speelden in februari nog mee in de 4Nations Face-Off.
Zweden won vorig jaar brons, na vier jaar zonder medaille. De laatste keer goud was in 2018, maar dit jaar maken ze opnieuw een grote kans. De clash Zweden–Canada op de laatste speeldag van de groepsfase, 20 mei, wil je niet missen!
Geen gemakkelijke keuzes in Groep B
Tsjechië
In 2024 vergaarde Radim Rulík roem door Tsjechië bij zijn eerste aanstelling als bondscoach meteen naar goud te leiden op eigen bodem in Praag. Dat evenaren wordt moeilijk, maar niet onmogelijk. Een groot pluspunt is de terugkeer van sterspeler David Pastrňák (Boston), die het winnende doelpunt maakte in de finale tegen Zwitserland. Ook Martin Nečas (Colorado) is weer van de partij, net als Filip Hronek (Vancouver), die in 2019 nog werd uitgeroepen tot beste verdediger.
Toch is er sprake van kwaliteitsverlies in de breedte, vooral in de defensie en bij de bottom six. Verwacht wordt dat Karel Vejmelka (Utah), die een degelijk seizoen had, het moeilijk zal krijgen om Lukas Dostal’s (Anaheim) all-star prestaties van vorig jaar te evenaren. Aanvoerder Roman Červenka (39) blijft een steunpilaar. Alles onder een podiumplek zou een teleurstelling zijn.
tekst loopt door onder de foto

Denemarken
Voor de tweede keer hoopt Denemarken als gastland de kwartfinales te halen – dat lukte eerder niet in 2018, ook al speelden ze toen in Herning. De Deense droom hangt opnieuw aan een zijden draadje. Het huidige team is minder sterk dan de ploeg die zich in september in Aalborg plaatste voor de Olympische Spelen van 2026. Zonder NHL’ers als Nikolaj Ehlers (Winnipeg), Lars Eller (Washington) en Oliver Bjorkstrand (Tampa Bay) zal het moeilijk zijn om goals te maken. Aanvallers Nicklas Jensen en Patrick Russell, die beiden tweemaal scoorden in de beslissende kwalificatiewedstrijd tegen Noorwegen, moeten nu opnieuw leveren.
De ervaren defensie onder leiding van Jesper Jensen Aabo zal cruciaal zijn. De terugkeer van veteraan Sebastian Dahm (uit pensioen) naast Frederik Dichow onder de lat kan helpen, maar het gemis van topkeeper Frederik Andersen (Carolina) is voelbaar. Overwinningen tegen Hongarije en Kazachstan zijn noodzakelijk, en punten pakken tegen Duitsland of Noorwegen zou het verschil kunnen maken.
Duitsland
Duitsland heeft zich in zeven van de laatste acht wereldkampioenschappen geplaatst voor de kwartfinales, met als hoogtepunt de zilveren medaille in 2023 – de eerste sinds 1953. De verwachtingen zijn nu structureel hoog.
Met NHL-goalie Philipp Grubauer (Seattle), sterverdediger Moritz Seider (Detroit) en jonge aanvallers als Tim Stützle (Ottawa) en JJ Peterka (Buffalo) heeft Duitsland de wapens in huis. Toch blijven ze gemiddeld gezien iets zwakker dan de traditionele grootmachten. Willen ze opnieuw richting medailles gaan, dan moet alles kloppen – van teamdiscipline tot puckgeluk.
Hongarije
De Hongaarse fans zorgen voor een intimiderende sfeer met hun gezang en tromgeroffel, maar op het ijs zal Hongarije het zwaar krijgen. Terug op het hoogste niveau na een jaar afwezigheid, oogt de aanval zwak. Slechts vijftien goals werden er gescoord in vijf promotiewedstrijden – waarvan zes tegen Korea.
Belangrijke spelers als István Sofron (37), István Bartalis (34) en Balázs Sebők (30) zijn al wat ouder, en het tempo in de elitegroep ligt hoog. Als de goalie uitblinkt, kunnen ze misschien een verrassing afdwingen, zoals de 3-2 overtimewinst op Frankrijk in 2023. Maar reëel gezien vechten ze tegen degradatie, vooral met Kazachstan en Noorwegen als directe concurrenten.
Kazachstan
Kazachstan besloot te stoppen met het inzetten van genaturaliseerde spelers zoals Nigel Dawes of Viktor Svedberg, en dat zet de eigen talentontwikkeling onder druk. Na een degelijke twaalfde plaats in 2024 zijn beide vaste doelmannen – Nikita Boyarkin en Andrey Shutov – geblesseerd.
Waarschijnlijk neemt de 30-jarige Sergei Kudryavtsev (nu actief bij Arlan Kokshetau) de honneurs waar. Veel zal afhangen van strakke defensieve structuren, powerplays en penalty kill. Aanvallend is de spoeling dun, met vooral Roman Starchenko (38) en Nikita Mikhailis (29) als blikvangers. De cruciale wedstrijden vinden al voor 14 mei plaats, want daarna volgen zware duels tegen Tsjechië, de VS en Zwitserland.
Noorwegen
De gloriedagen met kwartfinales (2008, 2011, 2012) liggen achter hen, maar Noorwegen is wel al sinds 2006 onafgebroken in de hoogste divisie actief. Na het missen van de Olympische Spelen van 2022 en 2026 ligt de focus op lijfsbehoud.
Zonder NHL’er Mats Zuccarello (Minnesota) en jonge beloftes zoals Emilio Pettersen en Michael Brandsegg-Nygard zal het lastig worden om te scoren. Ook power forward Patrick Thoresen is definitief met pensioen, en vaste doelman Henrik Haukeland is er niet bij. Kan Jonas Arntzen het doel succesvol verdedigen? Een plek bij de beste dertien is haalbaar, maar zeker is dat niet.
Zwitserland
Zwitserland is al lang geen underdog meer. Met zilveren medailles in 2013, 2018 en 2024 én meerdere groepswinsten is het team structureel een medaillekandidaat.
Sterspelers als Nico Hischier, Timo Meier, Jonas Siegenthaler (3 x New Jersey) en Janis Moser (Tampa Bay) zorgen voor NHL-kwaliteit. Daarnaast is er veel continuïteit en teamgevoel – de Zwitsers spelen al jaren in vrijwel dezelfde samenstelling. Veteranen Andres Ambühl (41, recordhouder meeste WK-wedstrijden) en Leonardo Genoni (37, goalie) zorgen voor stabiliteit. De openingswedstrijd tegen Tsjechië wordt meteen een serieuze test.
Verenigde Staten
De Amerikanen wachten al sinds 1933 op een WK-goudmedaille (de Olympische titels van 1960 en 1980 tellen niet mee). Kan het eindelijk gebeuren in 2025?
Coach Ryan Warsofsky (San Jose) beschikt over een uitgebalanceerde selectie met ervaring en jeugd. Goalie Jeremy Swayman (Boston) kan terugkeren naar zijn topvorm. Verdediger Brady Skjei (Nashville) brengt bijna 700 wedstrijden NHL-ervaring mee. Aanvallend is het indrukwekkend met Clayton Keller (Utah) en goalgetter Tage Thompson (Buffalo). Jongeren zoals Logan Cooley (Utah) en Cole Hutson (Boston) maken het verschil in diepte. De VS pakten vier keer brons in de laatste elf edities. De sleutel? Niet falen in de cruciale knock-out wedstrijden.
